Recensie over De dienaar van de schoonheid van Jan Fabre De kunstenaar is dienaar en meester tegelijk. De kunst is van ultiem belang, maar er is niets relatievers dan de kunst. Met De dienaar van de schoonheid voert Jan Fabre een paradoxaal discours dat op elk niveau worstelt met knopen. De ingenieuze dubbelzinnigheden ervan slaan … More Ingenieus spel met dubbelzinnigheden
Recensie over Helden van HETPALEIS Steek voor steek brei je aan je leven. Als je jong bent, is dat moeilijk, omdat je nog helemaal moet uitzoeken hoe het moet. Als je volwassen bent, is dat niet per se gemakkelijker, omdat de dingen niet altijd helemaal gaan zoals je liefst had gewild. En als je oud … More Het leven als breiwerk
Recensie over Liquid Love Hotel van Toneelgroep Ceremonia In het donker klinkt pianomuziek. Langzaam doemt een decor met rechts een grote poef, een minibar en een ouderwetse telefoon en links twee hoge barkrukken uit het duister op. Lex ziet er verfomfaaid uit. ‘Is het al zondagmiddag?’ Hij klinkt niet opgewekt. Hoe is hij hier in … More Bulderlachen en jankserenades
Recensie over Phantasmapolis van Abattoir fermé Het Mechelse gezelschap Abattoir fermé maakt met de Index-trilogie de catalogus op van zijn eerste tien jaar. Het woordenloze eerste deel van dat drieluik, Snuff, zette vooral de beeldtaal van Abattoir in de kijker. Met Phantasmapolis, All the Colors of the Dark krijgen de beelden het gezelschap van een … More Lachen, griezelen, moord en Dettol
Blogpost naar aanleiding van In de strafkolonie/Het hol van Toneelhuis en KVS Sinds ik recensies schrijf, zit ik nog liever in de theaterzalen dan ervoor. Voordien stond ik zelf nog af en toe op een (hobby)podium en als ik dan in het donker van de zaal terechtkwam, wilde ik al eens jaloers zijn op de … More Mijn plekje in de zaal
Revue #1: de vernissage uit Revue van het ontembare leven van MartHa!tentatief Het Antwerpse collectief MartHa!tentatief wil theater maken in, met en vanuit de stad. Het project Revue van het ontembare leven neemt dat uitgangspunt heel letterlijk. Met ‘anderhalf jaar lang berichten, feestavonden en acht toneelstukken over het leven in de stad aan het begin … More Recensie – Bruggen naar een eiland
Na de aankondiging, de recensie: ‘Het Brusselse multiculturele en expliciet tweetalige gezelschap Union Suspecte begint met 25 minutes to go aan een nieuw hoofdstuk. Regisseur Ruud Gielens hield begin maart de KVS voor bekeken en wil zijn aandacht de komende tijd volledig op zijn eigen dwarse collectief richten. Meer nog dan een startschot is 25 … More Recensie ’25 minutes to go’ – De wurgende eenzaamheid voor de dood
Voor http://www.theatermaggezien.net experimenteer ik met beeld en geluid. Naar aanleiding van de Belgische première van 25 minutes to go van Union Suspecte (5 mei) heb ik mijn allereerste audioslideshow gemaakt. Hopelijk kunnen we binnenkort meer van dit soort vormen in de website integreren. 25 minutes to go is het sluitstuk van de trilogie die begon … More ’25 minutes to go’ – De vaderzelfmoord van Union Suspecte
In Wiels loopt de tentoonstelling Specific Objects Without Specific Form van de Cubaans-Amerikaanse kunstenaar Felix Gonzalez-Torres (1957-1996) nog tot en met zondag 2 mei, een week langer dan voorzien. Het was de tweede versie van een ‘veranderlijke’ tentoonstelling. Curator Elena Filipovic curateerde de eerste versie in januari. Zij maakte een overzichtstentoonstelling met 46 werken. Vervolgens … More Specific Objects Without Specific Form – Wat als de verbeelding blanco blijft?
