Interview met Sofie Muller
Het werk van beeldend kunstenares Sofie Muller toont sleutelmomenten in een mensenleven. Ze observeert wat er rondom haar gebeurt en vertelt die verhalen via haar beelden aan de toeschouwer. ‘Mijn werken zijn erg menselijk en geven universele gevoelens weer. Bij een eerste aanblik zijn ze erg esthetisch, maar er schuilt vaak een pijnlijke betekenis achter’, vertelt ze. ‘Vandaar dat ze soms erg heftige reacties uitlokken. Daaruit blijkt dat veel toeschouwers geraakt worden door mijn werk, en dat geeft natuurlijk voldoening.’ Enkele fragmenten uit het artikel (verschenen in Isel, maart-april 2010).
Sofie Muller neemt me mee naar haar nieuwe woning en atelier in een historisch pand dat dateert van het eind van de achttiende eeuw. Erg lang kunnen we er niet blijven, want de verwarming is nog niet geïnstalleerd, dus het is er ijskoud. Maar je merkt dat de kunstenares staat te popelen om haar intrek te nemen in het huis. ‘Het heeft nog toebehoord aan de neo-gotische architect en glasraammaker de Bethune, de stichter van de Sint-Lucasacademie. Daarboven kun je trouwens nog één van zijn schitterende ramen zien’, wijst ze. ‘Dit atelier is lang van hem geweest. In het midden van de twintigste eeuw is het een pettenfabriekje geweest en vanaf binnenkort zal ik hier hopelijk heel lang mijn werkplek hebben.’
In het midden van de ruimte staat de maquette voor het beeld Leap of Faith. Twee meisjesbenen met een speels plooirokje aan springen over een driedimensionaal hinkelspel. Tot en met 28 maart kun je de maquette bekijken in het Gentse Caermersklooster. ‘Ik heb het beeld ontworpen voor de wedstrijd Een thuis voor een beeld. Alle Oost-Vlaamse gemeenten kunnen deelnemen. Uiteindelijk zal het terechtkomen op de plaats die de jury er het meest geschikt voor vindt’, vertelt Sofie Muller. Gemeenten die geïnteresseerd zijn in het beeld, kunnen zich nog tot 15 april inschrijven. Waar het uiteindelijke beeld zal belanden, wordt pas op 24 juni bekendgemaakt, tijdens een rechtstreekse uitzending van Radio 2 Oost-Vlaanderen.
‘Het hinkelspel is een icoon van onze samenleving. Ik heb het nog gespeeld op de speelplaats, mijn moeder en grootmoeder speelden het midden op straat. De ruimte van het kind is de afgelopen generaties erg gekrompen door de toenemende verkeersdrukte en verstedelijking. Tegelijk is ook de angst toegenomen, waardoor het een kind niet meer gegund wordt vrij op straat te spelen. Maar het is een spel dat iedereen kent. In die zin is het een spel van de herinnering. Tot slot spreekt de opbouw van het hinkelspel me aan. Die lijkt heel erg op het grondplan van een kathedraal. Daarom heb ik de contouren van het spel gebaseerd op die van de kathedraal van Canterbury. Ook de klim op de maatschappelijke ladder kun je erin herkennen. Iedereen probeert stap voor stap, sprong voor sprong, hogerop te geraken. Je werkt en wroet naar een welbepaald doel toe: ‘de hemel’ in het spel.’
Behalve de maquette toont Sofie in het Caermersklooster ook een reeks tekeningen. ‘Die geven mijn gedachtegang rond de totstandkoming van het project weer’, zegt ze.
Het volledige artikel, waarin Sofie Muller het heeft over haar werk en haar redenen om voor kunst te kiezen, vind je in Isel van maart-april 2010.
Meer informatie over Thuis voor een beeld vind je op de website van Oost-Vlaanderen.
ik heb dat gezien in het caermersklooster. maar ik kan er niet veel over zeggen i don’t get it 😉
@jero gelukkig heb je nu een stukje van de uitleg kunnen lezen 🙂
Ik heb een en ander opgezocht en vind haar werk echt wel schitterend. “leap of faith” doet een beetje aan lowbrow denken. I can dig that very much.