Ziehier: ik begaf me nog eens way out of my comfort zone en deed een interview over offroad triatlon. Gelukkig moest ik niet zelf meedoen… Het werd uiteindelijk een fijn gesprek over ambities, dromen najagen, je eigen weg gaan. En ja hoor, dan zit je opeens toch weer middenin die comfort zone. Lees maar.
Jim Thijs hoort tot de wereldtop in offroad triatlon. “Bij offroad triatlon sport je altijd in de natuur en op de mooiste locaties: we zwemmen in een meer of zee en vervolgens trekken we de bergen of de bossen in. Dat is zoveel leuker dan op straat lopen.”
Jim Thijs leeft voor de sport. En dat is altijd zo geweest. “In mijn allereerste sportherinnering ben ik gewoon wat met mijn BMX aan het rondcrossen in de tuin”, zegt hij. “Als je me vraagt naar mijn eerste competities wordt het vager. Voetbal misschien? Of atletiek? Motocross? Ik heb als kind zoveel sporten beoefend dat ik totaal niet meer weet wat er eerst was.” Met de meeste van die sporten had hij geen grootse bedoelingen. Hij beleefde er plezier aan en dat was dat. “Motocross nam ik al iets serieuzer. Dat heb ik gedaan van mijn 7de tot mijn 15de.” Maar toen ontdekte Thijs triatlon en hij was gelanceerd. “Die sport heb ik onmiddellijk met veel ambitie en passie beoefend. Vanaf het begin wilde ik er zo goed mogelijk in worden en nu, bijna 20 jaar later, doe ik het nog altijd met evenveel plezier.”
Zoals op tv
Als jonge gast zag Jim Thijs triatlon op tv en hij las erover in sportmagazines. “In die tijd was er nog geen internet, dus dat waren mijn enige bronnen van informatie. Ik dacht dat het een sport was die je alleen in Amerika of andere verre landen kon beoefenen.” Tot hij bij toeval op een Belgische triatlonkalender stuitte. “Dat was fantastisch”, zegt hij. “Ik heb me onmiddellijk aangesloten bij de triatlonclub van Leuven. Toen moet ik 15 of 16 geweest zijn. Via die club kwam ik andere triatleten uit de buurt van Overijse tegen en drie jaar later werd er ook daar een club opgericht.” Al snel stootte Jim Thijs door naar nationaal en internationaal niveau. “Als je me toen vroeg wat ik later wou worden, was topsporter het enige wat in me opkwam. Mijn schoolresultaten waren altijd goed, maar mijn motivatie om te studeren is nooit zo groot geweest als die om te sporten.”
Heel de wereld zien
De eerste 10 jaar liep Jim Thijs uitsluitend triatlons op de weg. In die categorie bestaan twee types. Je hebt de Olympische triatlon met zwemmen, fietsen en lopen op korte afstand, en er is de Iron Man, op lange afstand. Daarnaast bestaat dus offroad triatlon: ook een variant op kortere afstand (doorgaans een 1000 tot 1500 meter zwemmen in open water, ongeveer 30 kilometer mountainbiken en zo’n 10 kilometer hardlopen). “Vanaf het moment dat de zogenaamde Xterra-wedstrijden populair begonnen te worden en offroad triatlon echt uitgroeide tot een professionele sport, heb ik die tak uitgeprobeerd. Het was meteen een succes en dus ben ik daarbij gebleven. Sinds 2006 doe ik alleen nog offroad. Het is zoveel leuker om in de natuur te kunnen sporten! We komen altijd op mooie locaties. Eerst en vooral moet er water zijn – een oceaan, een zee, een meer… – en zodra we het zwemgedeelte achter de rug hebben, trekken we met de mountainbike een bos of de bergen in. Het is gewoon fantastisch om je sport zo te kunnen beleven.”
Ines Minten 