INTERVIEW Tom Bogaert voor De Standaard
In de kunst van Lafleur & Bogaert komen werelden samen. Kleuren, verhalen en objecten smeden ze samen tot een boeiend oeuvre. De Verbeke Foundation presenteert een eerste compact overzicht in Kemzeke.
Het Haïtiaans-Belgische kunstenaarsduo Michel Lafleur en Tom Bogaert stelt hybride kunstwerken samen uit alles wat ze op hun pad tegenkomen en interessant vinden. Auto-onderdelen of draagbare straatapotheken uit Haïti, afgedankte religieuze banieren uit Vlaanderen en Nederland, een oude bouwkeet die ze op de kop tikten in Kassel, geruite plastic tassen die hen opvielen in het straatbeeld van Lubumbashi. Ze verzamelen hun materiaal en laden het op met verhalen die ze op een vergelijkbare manier sprokkelen en samenbrengen. Wat eerst opvalt, is kleur. Wat blijft zinderen, zijn de verhalen die onder de kleuren en objecten broeien.
Michel Lafleur (43) groeide op in een van de armste wijken van de Haïtiaanse hoofdstad Port-au-Prince, die de plaatselijke bevolking zelf “het getto” noemt, omdat ze zo verwaarloosd is. Hij werkte zich op tot kalligraaf en decorateur van taptaps, omgebouwde en vrolijk geschilderde pick-uptrucks die in Haïti als openbaar vervoer dienstdoen. Zo ontdekte Lafleur zijn talent als schilder en begon hij op bestelling portretten te schilderen.
De uit Brugge afkomstige Tom Bogaert (58) liep evenmin een standaardparcours in de kunsten. Hij studeerde rechten, deed burgerdienst in het Klein Kasteeltje en kwam zo in de wereld van vluchtelingen en mensenrechten terecht. Hij werkte onder meer voor Amnesty International en de Verenigde Naties. “Ik was ook altijd een maker en bezig met kunst. Maar ik had nooit gedacht dat ik er ooit mijn beroep van zou maken.” Dat veranderde in 2004. Hij kreeg ondersteuning van de Elisabeth Foundation for the Arts in New York. “Ook mijn vrouw Greet solliciteerde voor een job in New York, met succes. Toen zijn we met onze drie kinderen naar daar vertrokken, en sindsdien werk ik als kunstenaar.”
Gele foodtruck en modderkoekjes
Bogaert ontmoette Lafleur voor het eerst in 2013, op de Ghetto Biennale Atis Rezistans in diens thuisland Haïti. Ze pakten samen een pint en merkten dat het klikte, zowel op artistiek als persoonlijk vlak. Er volgde een eerste klein samenwerkingsproject, en daarna nog een, en nog een. Tot ze beseften dat ze een artistiek duo waren geworden. Lafleur & Bogaert werd hun merk. “We zijn daar vanaf het begin duidelijk over geweest”, vertelt Bogaert. “We zijn niet onnozel, hè, we leven niet in een vacuüm: wat we doen, moet een inkomen genereren voor Michel en mezelf. We zijn wat ze in het Engels een art generating business noemen.” Met een knipoog verwerken ze daarom hun ‘merknaam’ in zowat elk werk dat ze creëren.
Ines Minten 
Oh kijk, het abo
O wauw. Ik wist niet dat dat echt werkte of nog aan stond 🤩.
Ik dacht: ik moet mijn site dringend updaten. En ik heb dan ook maar ineens een digitale handtekening gemaakt – dat is blijkbaar een skill die ik tegenwoordig onder de knie heb😇