Recensie – Dissectie van de kunstzinnige wereld

Brandhout. Een irritatie van tg Stan

De ik-figuur (Damiaan De Schrijver) in de monoloog Brandhout. Een irritatie van tg Stan bevindt zich zwaar tegen zijn zin op een ‘kunstzinnige avond’. Hij verafschuwt dergelijke gelegenheden, hij verafschuwt de gastheer en -vrouw, hij verafschuwt alle aanwezigen, het eten, de wijn, de steracteur die beloofd had na zijn voorstelling langs te komen en eigenlijk verafschuwt hij ook zichzelf. In de loop van de avond maakt De Schrijver – nu eens op zijn dooie gemak, dan weer met het schuim letterlijk op de lippen – brandhout van het kunstzinnige gezelschap waar hij deel van uitmaakt en van alles waar dat gezelschap voor staat. Twaalf jaar na Oude meesters, een eerste alleenspraak op basis van een trilogie over de kunsten van Thomas Bernhard, staat De Schrijver er met het vervolg, gebaseerd op de roman Holzfällen. Eine Erregung.
Lees meer op www.theatermaggezien.net

Posted in 1

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s