Josse De Pauw herneemt Weg
Dertien jaar na de première herneemt Josse De Pauw zijn succesvoorstelling Weg. Hij speelt ze nog met evenveel plezier als in het begin. Jeugdherinneringen haken er naadloos in filosofische bespiegelingen over leven en dood. Drie muzikanten kleden de monoloog aan met een verrassende soundtrack. ‘De herinneringen aan mijn eigen jeugd in Asse zijn belangrijk geweest voor de tekst. Ik ben vanuit mijn eigen verleden beginnen te schrijven.’
Verwacht geen historische waarheden in Weg. ‘Ik heb de feiten natuurlijk gefictionaliseerd’, legt Josse De Pauw uit. ‘Maar mijn familieleden herkennen wel nog de basisverhalen waaruit de tekst is ontstaan.’ Herinnering en geheugen vormen ook een cruciaal thema in de voorstelling. ‘We zijn opgetrokken uit onze herinneringen. Kijk maar naar mensen die aan geheugenverlies lijden, bijvoorbeeld na een ongeval. In één klap valt (een deel van) je verleden weg. Dat is pure foltering. Waar moet je in zo’n geval nog op steunen? We gommen er trouwens ook onbewust bepaalde stukken uit weg, louter om te overleven.’ Dat alles maakt het geheugen tot een ontzettend boeiende constructie, die je leven grotendeels bepaalt. ‘Herinnering is belangrijk, maar ook altijd onbetrouwbaar’, gaat Josse De Pauw door. Ze raakt immers altijd gekleurd en dus vervormd.’ Ga maar eens na hoezeer de herinnering van twee mensen aan één feit uiteen kunnen lopen… ‘Als die geheugenconstructie solide in elkaar zit, zul je wellicht een vlotter, comfortabeler leven leiden dan wanneer ze wankel is. Mensen die een ongelukkige jeugd hebben gehad, rekenen daar vaak de rest van hun leven mee af.’ Gelukkig heeft De Pauw zelf een heel aangename jeugd gehad, vertelt hij nog. ‘Ik kom uit een stevig gezin, met zes kinderen. Het was een heel gewoon, kleinburgerlijk gezin, waarin wel grote aandacht voor de dingen bestond. We hebben alle zes genoeg van onze ouders meegekregen om elk onze eigen weg te kunnen gaan. De opvoeding was nooit dwingend, we zijn nooit in een specifieke richting gestuurd. Dat zie ik ook bij mijn broers en zussen: we doen allemaal wat we graag willen, en het zijn heel uiteenlopende dingen.’
Fragment uit een artikel verschenen in RandKrant, juni 2011. De versie in de krant kan verschillen van deze.
Speeldata juni: www.kvs.be
Ines Minten 