Recensie over Phantasmapolis van Abattoir fermé Het Mechelse gezelschap Abattoir fermé maakt met de Index-trilogie de catalogus op van zijn eerste tien jaar. Het woordenloze eerste deel van dat drieluik, Snuff, zette vooral de beeldtaal van Abattoir in de kijker. Met Phantasmapolis, All the Colors of the Dark krijgen de beelden het gezelschap van een … More Lachen, griezelen, moord en Dettol
Abattoir fermé maakt zijn vijftigste productie De eerste Abattoir-voorstelling die ik ooit zag, was Testament, in oktober 2006. De voorstelling overschreed de grenzen van enkele van mijn zintuigen flagrant. ‘Kots, kak, sperma en bloed. Wanhoop, pijn en schone schijn. Dat is het leven en dan ga je dood. Als we iets van Testament hebben begrepen, … More Abattoir fermé en het appèl op de zintuigen
Recensie over Chaostrilogie van Abattoir fermé Abattoir fermé bestaat tien jaar. Dat viert het gezelschap met enkele hernemingen. Zo mixt het zijn beruchte Chaostrilogie – Indie (2004), Tinseltown (2006) en Lala-Land (2007) – tot een nieuw, vier uur durend geheel. Met deze intrigerende remix knevelt het Mechelse collectief zijn toeschouwers onzacht in de rode pluche. … More Remix van de Apocalyps
Het nieuwe theaterseizoen is op gang aan het komen. Tijd voor een terugblik op het vorige. Ik ben eigenlijk niet zo te vinden voor lijstjes. Ten eerste heb ik lang niet alles gezien wat er op de theatermarkt voorhanden was. Ten tweede zijn lijstjes altijd behoorlijk oppervlakkig. Waarom bezondig ik me dan toch aan eentje? … More Mijn toptien seizoen 2008-2009
Snuff van Abattoir fermé Snuff, de recentste voorstelling van het Mechelse theatercollectief Abattoir fermé, neemt zijn publiek mee terug in de tijd. Terug naar gruwelijke taferelen uit de (kunst)geschiedenis, terug ook door zijn eigen tienjarige bestaan. Het gezelschap recapituleert en indexeert zijn theatertaal om ze in een uitgepuurde vorm tot een nieuwe productie voor de … More Recensie – De hel zit in jezelf
Ines Minten 