Het vernieuwde filmmuseum in Brussel waakt over de geschiedenis van de film. Het beeldarchief is indrukwekkend, en véél te weinig bekend. Voor RandKrant van november 2009 heb ik conservator Gabrielle Claes geïnterviewd. Haar loopbaan is volledig met het museum en de film verweven. Voor filmliefhebbers is het absoluut de moeite om de programmering eens uit te pluizen.
‘De gebouwen van Cinematek, het vroegere Koninklijk Filmarchief en Filmmuseum, zijn gerenoveerd en uitgebreid. Zo kan de collectie, die jaarlijks met gemiddeld 2000 exemplaren groeit, beter gepresenteerd worden. Het Belgisch filmarchief bestaat meer dan 70 jaar, het museum sinds 1962. In de loop van die tijd heeft het archief een van de mooiste en grootste filmcollecties ter wereld opgebouwd. Van de 60.000 titels die het rijk is, toont het museum er gemiddeld 39 per week. Nergens anders kun je de geschiedenis van de film van zo nabij leren kennen. ‘Met de verbouwingen is de nieuwe naam gekomen’, vertelt Gabrielle Claes. ‘Vooral om communicatieredenen hebben we voor Cinematek gekozen. Dat is kort en verstaanbaar in verschillende talen. Uiteraard is niemand er tevreden mee: Franstaligen vinden dat de ‘k’ er te Nederlands uitziet, Nederlandstaligen hebben commentaar op de Franse klanken van het woord. Maar goed, het is een typisch Brussels compromis, zoals de naam Bozar voor het Paleis voor Schone Kunsten er ook één is.’
De programmatie van het filmmuseum is niet erg veranderd sinds de renovaties. ‘Alleen presenteren we meer namiddagvoorstellingen, en niet enkel voor kinderen: er zijn ook meer en meer volwassenen die tijd hebben in de namiddag, of senioren die graag een film meepikken, maar soms liever niet ’s avonds laat in de stad rondhangen.’ Uiteraard krijgen oude films veel aandacht. Zo komt in oktober niet alleen Charlie Chaplins The Kid aan bod (1921), maar ook Double Indemnity van Billy Wilder (1944) en een Zweedse stille film met Greta Garbo. Experimentele of buitenlandse film krijgt eveneens zijn plaats. ‘En Belgische film’, voegt Gabrielle Claes toe, ‘en animatie, documentaire enzovoort. We organiseren bijvoorbeeld cycli rond bepaalde thema’s, acteurs of regisseurs.’’
Het volledige artikel vind je in pdf-formaat via deze link.
Ines Minten 