Barcamp. Tot enkele maanden geleden had ik nooit van het concept gehoord. Het is een alternatieve conferentievorm, waarin elke aanwezige actief participeert. Je geeft een lezing over een onderwerp naar keuze, je zorgt voor de broodjes, de locatie, de koffie, de technische faciliteiten, je neemt foto’s, of, zoals ik gisteren: je interviewt een aantal deelnemers over hoe ze de dag beleven. De rest van de tijd vul je met luisteren naar wat je maar wil. De bedoeling is simpel: kennis delen. Deelnemen is gratis, dankzij een hoge dosis enthousiasme en vriendelijke sponsoring.
Vooraf had ik reserves. Ik geef het grif toe. Ik vreesde dat de meeste lezingen erg technisch, geeky, en dus ver boven mijn pet zouden zijn. Het heeft een aantal goed bedoelende enthousiastelingen dan ook heel wat moeite gekost om me te overtuigen om erheen te gaan. Voor een eigen lezing over bijvoorbeeld theater, theaterkritiek, de positie van de kunstkritiek vandaag en/of de verhouding tussen kunstkritiek en de nieuwe/sociale media, vond ik het nog te vroeg. Drempelvrees. In de plaats heb ik dus interviewtjes afgenomen en vooral heel veel geluisterd en opgestoken.
Tot mijn grote verbazing vond ik op elk moment een onderwerp dat me boeide. Je kon om het half uur kiezen uit zo’n vier lezingen en soms was het bijzonder jammer om iets anders te moeten missen. Erg interessant vond ik bijvoorbeeld de lezing van Bart (Netlash), 7 harsh realities in Social Media. Hij gaf enkele redenen waarom sociale media een bedrijf niet zullen redden (als je ze verkeerd gebruikt). Daarbij gaf hij ook tips over hoe je ze dan wél kunt gebruiken. In dezelfde lijn lag Pierre Bourdieu, Facebook en Twitter. Waarom sommige bedrijven beter stoppen met het misbruiken van social media van Bart Vermijlen. Ook interessant vond ik New Media Old Story van Steven Van Gaever, die de nieuwe media in een kunsthistorische context plaatste. Jan Seurinck had het over piraterij en intellectuele eigendom. Bert Mattijs heeft me (extra) aan het denken gezet over e-culture en vooral over e-culture in combinatie met kunstkritiek. Fijne uitsmijters, tot slot, waren de presentatie van @Sasvangent over Hollanders en hoe je met ze om kunt gaan (gewoon grappig) en de praktische zelfmassagesessie van @Leenta (handig voor iedereen die uren per dag op een stoel voor een computer slijt en daar stress van krijgt). Enzovoort enzovoort.
Volgende keer bereid ik zelf een presentatie voor. Dat is (bijna) een belofte.
Ines Minten 
Ik kijk al uit naar je presentatie de volgende keer!
Wanneer komen je interviews online?
En die presentatie, daar houden we je aan tegen volgende keer!
De interviews staan online: http://www.barcampantwerpen.org/index.php
🙂