Ook in de sector van kunst en cultuur vind je veel vrijwilligers terug. Voor het vijfde artikel van de reeks kwamen we terecht in het museum Hof van Melijn in Tervuren. Daar waren eind april verscheidene vrijwilligers in de weer met de opbouw van de tentoonstellingen van de kunsttriënnale Furament. Die loopt nog tot 19 juni.
Herman De Vilder is vanaf het begin bij Furament betrokken. Hij komt ons met een grote glimlach tegemoet en begint ogenblikkelijk aan een rondleiding door het programma en de tentoonstelling in opbouw. ‘We zijn in 1993 begonnen en zijn dit jaar aan onze 7de editie toe. Het thema is water.’
(…)
Tegen de meeste muren van het Hof leunen al werken. De laatste lading kan elk moment arriveren. ‘Zo’n tentoonstelling opbouwen, duurt drie dagen. Maar de voorbereiding van het hele evenement neemt maanden in beslag’, vertelt De Vilder. Hijzelf is er in september mee begonnen. Hij heeft de teksten voor de catalogus geschreven, Frans Vlogaert verzorgde de lay-out. Maar ook in coördinatie, contacten leggen, vervoer en verzekering van de werken kruipen heel wat uurtjes. ‘Gelukkig zijn de meesten van ons gepensioneerd, zodat we er de tijd ook voor kunnen maken.’
Jong bloed welkom
De bestelwagen komt aan en uit alle hoeken van het museum stromen de vrijwilligers toe. ‘De Vrienden van de School van Tervuren heeft zo’n 420 leden. Als de voorbereidingen beginnen, doen we een oproep, en elke keer zijn er wel mensen die zich kandidaat stellen om één of andere taak op zich te nemen. We zijn met een klein groepje dat de grootste verantwoordelijkheden op zich neemt, maar dan zijn er ook leden die bijvoorbeeld graag enkele uren toezicht houden tijdens Furament zelf. We vinden het alleen jammer dat er zich zo weinig jonge mensen bij ons aansluiten. Ze zouden welkom zijn.’
Het volledige artikel vind je in RandKrant juni 2011.
Ines Minten 